कधी कधी नाती, माणसं, किंवा फक्त एखादा क्षण – यांच्यावर विचार करताना काही ओळी सुचतात. त्या ओळी इथे मांडल्या आहेत, अगदी मोकळेपणाने.

थोडं मनमोकळं, थोडं अंतर्मुख. प्रत्येक कविता काहीतरी अधुरं, पण खूप खरं सांगून जाते.

कुठलाही ठराविक विषय नाही, फक्त शब्दांमधून वाहणारा एक प्रवाह आहे – जसा आहे, तसाच.