एकदा मी अंधाराला म्हणालो तु असा कसा आणि तुझे अस्तित्व काय तु सर्वाचा नावडता मग तु असण्याचं कारणच काय यावर अंधार उत्तरला, मीच आहे आंधळ्याची काठी मीच आहे आंधळ्याचे जग मीच आहे रात्रीची सोबत मीच आहे काजव्यांची रग हो मीच तो, जो प्रकाशाने साथसोडल्यावर धावुन येतो जो दिवसासुध्दा सावलीरुपाने तुझ्याबरोबर असतो मीच आहे जो वर्षानुवर्षे …
मित्रांनो, जवळपास एका महिन्यानंतर मी ही कविता लिहीत आहे. एका महिन्यापुर्वी मी कविता थांबवण्याचा निर्णय घेतला होता. But i realise खरंच कविता एक अशी सोबत आहे जी प्रत्येक वळणावर साथ देते. So मी पुन्हा कवितांच्या गावात यायचे ठरवले आहे. त्याच अनुषंगाने आज ही कविता लिहीली आहे……. आज पुन्हा मी कवितेंच्यादेशात येत आहेझाले गेले विसरुन झालेपुन्हा …
मी आभारी आहे तुझामाझ्या जीवनात येण्याबद्दल आणि येउन पुन्हाएकट्याला सोडून गेल्याबद्दल मी आभारी आहे तुझामला स्वप्नं दाखवल्याबद्दलस्वप्नातुन परतवास्तवात आणल्याबद्दल मी आभारी आहे तुझादोन पाउलं बरोबर चालल्याबद्दलआणि पुढचा प्रवासअर्धात सोडून गेल्याबद्दल मी आभारी आहे तुझाजीवनाच्या होडीला दिशा दिल्याबद्दलजाता जाता याच होडीलावादळात सोडून गेल्याबद्दल बरं झालं तु माझ्याशीच अशी वागलीसदुस-या कुणीही नसतीइतकी दु:खं पचवलीमी आभारी आहे तुझायाही …
आठवतंय का तुला,तु मला पहिल्यांदादिसली होतीसमग मला ही दुनियाखुपच छान भासली होती आठवतंय ना तुला,तु माझ्याशीपहिल्यांदा बोलली होतीसत्या चार सेकंदात मीपुर्ण लाईफ जगली होती आठवतंय एकदा,दुर मैत्रिणींमधुन तुमला ‘हाय’ केलं होतसमाझं मलाच जामकौतुक वाटलं होतं खुप आठवतात मलाते सोनेरी क्षणरुपेरी स्वप्नांमध्येबागडणारे माझे मन तु सर्व आठवतेस की नाहीहे मला माहित नाहीपण मी सगळं रोज आठवतोयपाय …
नव्या दिशा आता सर्व स्वच्छ झाले आहेमाझं आकाश आता मोकळे झाले आहेनव्या क्षितीजांवर नव्या दिशा खुणावत आहेतमला अजून खुप दुरवर जायचं आहे!!!!!!!!!!!!–श्रीकांत लव्हटे चंदन………..चंदनाचे जीवनच असं असते,नेहमी दुस-यासाठी झिजायचे असतेस्वत: मरत असला तरी,लोकांसाठी जगायचे असतेनात्यांच्या बंधाचेही असंच काहीसं असतंनको असलेली काही नातीआयुष्यभर वागवावी लागतात,आणि मनात जपलेले काही बंधआयुष्यभर अबोलच राहतात……..–श्रीकांत लव्हटे तुझे हसणे… मी असा …
भाग १ आणि २ मध्ये “प्रेम” या विषयावर बरेच लिहून झाले आहे. College Life मध्ये प्रेमाबरोबर अजुन एक जिव्हाळ्याचा शब्द असतो तो म्हणजे “मैत्री”. याच विषयावर लिहून माझ्या आठवणींना उजाळा दिलाय. पहा तुम्हालाही आठवतो का तुमचा college group…… आजही मला ते सर्व आठवतयंजणू कालचं सारे घडल्यासारखंतीच आयुष्याची मजा घेतमित्रांच्या सहवासात बसल्यासारखं अजुनही मला आठवतंय….Lecture ला …
असं नेहमी आपल्याबरोबरच का होतं पहिल्यांदा सर्वाप्रमाणेच college बोअर वाटतं अचानक एक दिवस तो गोड चेहरा वर्गात येतो आणि अख्खी college life बदलवून जातो मग पकाऊ लेक्चर असले तरी वर्गात बसावेसे वाटते Result येत नसला तरी practical करावेसे वाटते लायब्ररीमध्ये तासन् तास भुर्रकन उडून जातात पुस्तकातली नाही तरी मनातली चार पाने वाचुन होतात Extra lecture …
आयुष्याच्या वाटेवर……आयुष्याच्या वाटेवर,मी आता मागे वळून पहात नाहीकारण मागे वळून पहाण्यासारखे,खरंच काही उरले नाही……-श्रीकांत लव्हटे वळणावर!!!!!!!!!या वळणावर निघुन गेलीस,म्हणून मी थांबणार नाहीकारण मला माहीत आहे की,पुढच्या वळणावर तु भेटल्याशिवाय राहणार नाही…….-श्रीकांत लव्हटे चाललो मी…… वाट बघुन त्रासलो आहे ,डोळ्यात प्राण आणून थकलो मीयेणार आहेस का नक्की सांग,नाहीतर हा चाललो मी……-श्रीकांत लव्हटे मनातले भाव ……मनातले भाव …
खुप झाल्या कविता आणिपुरे झाल्या चारोळ्याअजुन किती दिवस ऐकशील रेत्या दर्दभ-या आरोळ्या सतत तिचा विचार करणेकॉलेजमध्ये तिलाच शोधणेजवळच्या मित्राशी बोलतानाहीसतत तिचाच विषय काढणे तिच्याशी बोलावे ही एकच इच्छाआणि दिवसभर त्याचीच स्वप्नेसमोर आली की मात्रजुजबी बोलुन गप्प बसणे अरे किती दिवस चालणार असेकधी सांगणार आहेस तिलाआली संधी दवडू नकोसनाहीतर कायम स्वप्नातच बघशील तिला उधळून टाक वादळ …
कविता लिहायला बसलो की हातच पुढे सरकत नाहीडोळ्यातले अश्रू पाहुन लेखणीतुन शाईसुध्दा सांडत नाही किती माझ्या भावना सांगु, किती आता विचार मांडूतुझ्या आठवणींच्या पावसात पुन्हा पुन्हा किती भिजू येते येते म्हणत तु नेहमीच अशी निघून जातेसस्वप्नातुन जागा करुन पुन्हा मला एकटा पाडतेस आता पुरता थकलो आहे तुझी वाट पाहूनतरीसुध्दा तुझ्याच वाटेवर बसलोय डोळे लाऊन माझं …