१४ फेब्रुवारीव्हेलेंटाईन दिवसतरुणाईचा दिवसप्रत्येक मनातला दिवसमनातल्या प्रत्येकासाठीचा दिवस असा हा प्रेमाचा दिवसलवकरच येणार आहेकुणास ठाउक यावर्षी कितीह्रदयांचा वेध घेणार आहे पुन्हा भेटवस्तुची दुकानेकार्ड आणि गिफ्टस् नी भरतीलकॉलेज कट्टे, बागा गुलाबीरंगात न्हाउन निघतील प्रत्येक जण आपला आपला प्लानबनवत असतो आणि तोइतरांहून कसा वेगळा आहेहे ग्रुपला पटवुन देत असतो यातले most प्लानपार पडतच नाहीतघेतलेली गिफ्ट, गुलाबेतिला पोहचतच …
मी आभारी आहे तुझामाझ्या जीवनात येण्याबद्दल आणि येउन पुन्हाएकट्याला सोडून गेल्याबद्दल मी आभारी आहे तुझामला स्वप्नं दाखवल्याबद्दलस्वप्नातुन परतवास्तवात आणल्याबद्दल मी आभारी आहे तुझादोन पाउलं बरोबर चालल्याबद्दलआणि पुढचा प्रवासअर्धात सोडून गेल्याबद्दल मी आभारी आहे तुझाजीवनाच्या होडीला दिशा दिल्याबद्दलजाता जाता याच होडीलावादळात सोडून गेल्याबद्दल बरं झालं तु माझ्याशीच अशी वागलीसदुस-या कुणीही नसतीइतकी दु:खं पचवलीमी आभारी आहे तुझायाही …
कविता लिहायला बसलो की हातच पुढे सरकत नाहीडोळ्यातले अश्रू पाहुन लेखणीतुन शाईसुध्दा सांडत नाही किती माझ्या भावना सांगु, किती आता विचार मांडूतुझ्या आठवणींच्या पावसात पुन्हा पुन्हा किती भिजू येते येते म्हणत तु नेहमीच अशी निघून जातेसस्वप्नातुन जागा करुन पुन्हा मला एकटा पाडतेस आता पुरता थकलो आहे तुझी वाट पाहूनतरीसुध्दा तुझ्याच वाटेवर बसलोय डोळे लाऊन माझं …
तुला पहिल्यांदा पाहील्यापासुनचअगदी पहिल्या दिवसापासुनचमनात ठरवलं होतं की तुला विचारावंकुणी सागांवं कदाचीत तु हो म्हणशील पण दरवेळी बोलताना थांबांयचोहिम्मतच नाही करु शकायचोमन नेहमी म्हणायंचं की सांगुन टाक एकदाचंकदाचीत ती हो म्हणेल असे करत कित्येक दिवस गेलेदिवसामागुन महीनेही सरलेकारण खरंच काही उमगत नव्हतंकी तु हो म्हणशील की नाही पण मी कधीच बोलु शकलो नाहीमनातलं ओठांवर आणू …
आज नव्याने दिवस उजाडला आहेसर्व जगच छान वाटत आहेमन पुन्हा ऊल्हासित झाले आहेकाही नाही आज पुन्हा ती मला दिसली आहे… पानाफुलांतुन पक्षी किलबीलत आहेतइंद्रधनुष्यही आपले रंग खुलवत आहेपावसाचा गारवा आज अधिकच जाणवत आहेकारण आज पुन्हा ती मला दिसली आहे… आज मी जग जिंकलो आहेस्वर्गाचा आनंद येथेच मिळवला आहेतरीही मन शेवटी उदास आहेकारण आज ती मला …
जेव्हा तु हसतेसअजुन सुदंर दिसतेसमग मैत्रीणींच्या घोळक्यातसुध्दाअजुन उठून दिसतेस जेव्हा तु बघतेसमाझ्या नजरेलाच रोखुन ठेवतेसत्या नजरेच्या पलीकडचंहीकाहितरी सांगुन जातेस जेव्हा तु बोलतेससा-या जगाचा विसर पाडतेसमग माझ्या शब्दांनाहीतुझ्यासमोर अबोल करतेस जेव्हा तु निघून जातेसमाझी सोबत सोडतेसआयुष्याच्या वाटेवरचामाझा प्रवासच थांबवतेस………………….-श्रीकांत लव्हटे
आजकाल अश्रु करतात नेहमीच गांलावर खेळमग प्रत्येक संध्याकाळ होते सुरेख कातरवेळतुझा चेहरा आजही मनाच्या आरशात हसत आहेतुझ्या आठवणींबरोबर आजही जगत आहे आठवणींच्या धुक्यात मन स्वत:ला हरवून बसतंमग वास्तवात आल्यावरही स्वत:ला शोधत राहतंनकोत मला तुझ्या आठवणी असं रोजच म्हणतो आहेतरीही तुझ्या आठवणींबरोबर आजही जगतो आहे तुझ्याबरोबरचा प्रत्येक क्षण रोज एकटयानेच अनुभवतोवास्तवाला विसरुन स्वत:ला स्वत:त हरवून बसतोमन …
जेव्हा असतो बाळाचा, आई असते टिपायलाजेव्हा असतो पावसाचा, धरती असते टिपायलाजेव्हा असतो श्रमाचा, विसावा असतो टिपायलाजेव्हा असतो दु:खाचा, मित्र असतो टिपायलाजेव्हा असेल माझा, तेव्हा तु येशील ना टिपायला ?……………-श्रीकांत लव्हटे
मी कधीच नाही म्हटंल की माझं तुझ्यावर प्रेम आहे म्हणुनकदाचीत माझ्या नजरेतला भाव तुला कधी कळलाच नाही म्हणुन मी कधीच नाही म्हटंल की माझं तुझ्यावर प्रेम आहे म्हणुनमाझ्या डोळ्यातुन ओघळणारा अश्रू तु कधीच टिपला नाहीस म्हणुन मी कधीच नाही म्हटंल की माझं तुझ्यावर प्रेम आहे म्हणुनभोवतालच्या मित्र-मैत्रिणींच्या गर्दीत मला कधी पाहीलच नाहीस म्हणुन मी कधीच …